Najczęstsze powody prowadzenia obudowy w studni

Oto najczęstsze powody prowadzenia obudowy w studni:

ochrona zbiorników słodkowodnych (obudowa powierzchniowa)

zapewnić siłę do instalacji wyposażenia głowicy odwiertu, w tym BOP

zapewnić integralność ciśnienia, aby wyposażenie głowicy odwiertu, w tym BOP, mogło zostać zamknięte

uszczelnić nieszczelne lub spękane formacje, do których ucieka płyn wiertniczy

uszczelnić formacje o niskiej wytrzymałości, aby można było bezpiecznie penetrować formacje o wyższej wytrzymałości (i ogólnie wyższym ciśnieniu).

uszczelnić strefy wysokiego ciśnienia, aby można było wiercić formacje o niższym ciśnieniu przy niższych gęstościach płynu wiertniczego

uszczelnić kłopotliwe formacje, takie jak płynąca sól

spełniać wymogi regulacyjne (zwykle związane z jednym z czynników wymienionych powyżej).

Obudowa

Rura o dużej średnicy opuszczona do otwartego otworu i zacementowana na miejscu.Projektant studni musi zaprojektować obudowę tak, aby wytrzymała różne siły, takie jak zawalenie się, rozerwanie i rozerwanie, a także agresywne chemicznie solanki.Większość połączeń obudów jest wykonywana z gwintami zewnętrznymi na każdym końcu, a do łączenia ze sobą poszczególnych połączeń korpusów stosuje się krótkie łączniki obudów z gwintami wewnętrznymi lub połączenia obudów mogą być wykonane z gwintami zewnętrznymi na jednym końcu i gwintami wewnętrznymi na drugim Inny.Orurowanie prowadzi się w celu ochrony formacji słodkowodnych, izolowania strefy utraconych zwrotów lub izolowania formacji o znacząco różnych gradientach ciśnienia.Operacja, podczas której obudowa jest wkładana do odwiertu, jest potocznie nazywana „rurą biegnącą”.Obudowa jest zwykle wytwarzana ze zwykłej stali węglowej, która jest poddawana obróbce cieplnej do różnych wytrzymałości, ale może być specjalnie wytwarzana ze stali nierdzewnej, aluminium, tytanu, włókna szklanego i innych materiałów.

Dobra kontrola

Technologia koncentrowała się na utrzymywaniu ciśnienia w formacjach otwartych (tj. wystawionych na działanie odwiertu), aby zapobiec lub skierować przepływ płynów formacyjnych do odwiertu.Technologia ta obejmuje oszacowanie ciśnień płynów formacyjnych, wytrzymałości formacji podpowierzchniowych oraz wykorzystanie gęstości obudowy i błota w celu zrównoważenia tych ciśnień w przewidywalny sposób.Uwzględniono również procedury operacyjne mające na celu bezpieczne zatrzymanie odwiertu w przypadku napływu płynu formacyjnego.W celu przeprowadzenia procedur kontroli odwiertu na górze odwiertu instalowane są duże zawory, aby umożliwić personelowi odwiertu zamknięcie odwiertu w razie potrzeby.

Rura wiertnicza

Rura stalowa wyposażona w specjalne gwintowane końce zwane złączami narzędziowymi.Rura wiertnicza łączy wyposażenie powierzchni wiertnicy z zespołem odwiertu dennego i świdrem, zarówno w celu pompowania płuczki wiertniczej do świdra, jak i w celu umożliwienia podnoszenia, opuszczania i obracania zespołu odwiertu dennego i świdra.

Liniowiec

Ciąg obudowy, który nie rozciąga się do górnej części odwiertu, ale zamiast tego jest zakotwiczony lub zawieszony od wewnątrz dna poprzedniego ciągu obudowy.Nie ma różnicy między samymi złączami obudowy.Zaletą dla projektanta studni jest znaczna oszczędność stali, a co za tym idzie kosztów kapitałowych.Oszczędność obudowy wiąże się jednak z dodatkowymi narzędziami i ryzykiem.Projektant odwiertu musi wymienić dodatkowe narzędzia, złożoność i ryzyko na potencjalne oszczędności kapitałowe, decydując, czy zaprojektować wykładzinę, czy przewód okładzinowy, który sięga aż do szczytu odwiertu („długi sznur”).Wykładzina może być wyposażona w specjalne elementy, dzięki czemu w razie potrzeby można ją później połączyć z powierzchnią.

Linia dławienia

Rura wysokiego ciśnienia prowadząca od wylotu na kominie BOP do dławika przeciwciśnienia i powiązanego kolektora.Podczas operacji kontrolnych w odwiercie płyn pod ciśnieniem w odwiercie wypływa z odwiertu przez przewód dławiący do dławika, zmniejszając ciśnienie płynu do ciśnienia atmosferycznego.W operacjach pływających na morzu linie dławiące i zabijające wychodzą z podwodnego komina BOP, a następnie biegną wzdłuż zewnętrznej części pionu wiertniczego na powierzchnię.Efekty objętościowe i tarcia tych długich linii ssania i zabijania muszą być brane pod uwagę, aby właściwie kontrolować odwiert.

Stos bopów

Zestaw dwóch lub więcej BOP służących do zapewnienia kontroli ciśnienia w odwiercie.Typowy stos może składać się z jednego do sześciu elementów zabezpieczających typu trzpieniowego i opcjonalnie jednego lub dwóch elementów typu pierścieniowego.Typowa konfiguracja stosu ma zabezpieczenia bijakowe na dole i pierścieniowe na górze.

Konfiguracja zabezpieczeń kominowych jest zoptymalizowana, aby zapewnić maksymalną integralność ciśnienia, bezpieczeństwo i elastyczność w przypadku incydentu związanego z kontrolą odwiertu.Na przykład w konfiguracji z wieloma bijakami jeden zestaw bijaków może być dopasowany do zamykania rury wiertniczej o średnicy 5 cali, inny zestaw skonfigurowany do rury wiertniczej 4 1/2 cala, trzeci wyposażony w ślepe bijaki do zamykania otwartego otworu i czwarty wyposażony w taran ścinający, który w ostateczności może przeciąć i zawiesić rurę wiertniczą.

Powszechne jest posiadanie pierścieniowego elementu zabezpieczającego lub dwóch na górze stosu, ponieważ pierścienie mogą być zamknięte w szerokim zakresie rozmiarów rur i otwartego otworu, ale zazwyczaj nie są przystosowane do ciśnień tak wysokich, jak elementy zabezpieczające przed ubijaniem.Stos BOP obejmuje również różne szpule, adaptery i wyloty rurociągów, aby umożliwić cyrkulację płynów z odwiertu pod ciśnieniem w przypadku incydentu związanego z kontrolą odwiertu.

Dławiący kolektor

Zestaw zaworów wysokociśnieniowych i związanych z nimi rurociągów, który zwykle zawiera co najmniej dwa nastawne dławiki, rozmieszczone w taki sposób, że jeden regulowany dławik może być odcięty i wycofany z eksploatacji w celu naprawy lub renowacji, podczas gdy przepływ ze studni jest kierowany przez drugi.

Zbiornik

Podpowierzchniowe ciało skalne o wystarczającej porowatości i przepuszczalności do magazynowania i przenoszenia płynów.Skały osadowe są najpowszechniejszymi skałami zbiornikowymi, ponieważ mają większą porowatość niż większość skał magmowych i metamorficznych i tworzą się w warunkach temperaturowych, w których można zachować węglowodory.Zbiornik jest krytycznym elementem kompletnego systemu naftowego.

Ukończenie

Sprzęt używany do optymalizacji wydobycia węglowodorów z odwiertu.Może to obejmować nic innego jak paker na rurze nad zakończeniem odwiertu (ukończenie „boso”), system mechanicznych elementów filtrujących poza perforowaną rurą, aż po w pełni zautomatyzowany system pomiarowy i kontrolny, który optymalizuje ekonomikę zbiornika bez interwencji człowieka ( „inteligentne” uzupełnianie).

Rury produkcyjne

Odwiert rurowy używany do produkcji płynów zbiornikowych.Rury produkcyjne są montowane z innymi elementami uzupełniającymi w celu utworzenia ciągu produkcyjnego.Rury produkcyjne wybrane do dowolnego zakończenia powinny być zgodne z geometrią odwiertu, charakterystyką produkcji złoża i płynami zbiornikowymi.

Linia wtrysku

Przewód o małej średnicy, który jest prowadzony wzdłuż rur produkcyjnych, aby umożliwić wstrzykiwanie inhibitorów lub podobnych zabiegów podczas produkcji.Warunkom takim jak wysokie stężenie siarkowodoru [H2S] lub silne osadzanie się kamienia można przeciwdziałać poprzez wstrzykiwanie chemikaliów do obróbki i inhibitorów podczas produkcji.

Inhibitor

Środek chemiczny dodawany do układu płynu w celu opóźnienia lub zapobieżenia niepożądanej reakcji zachodzącej w płynie lub z materiałami obecnymi w otaczającym środowisku.W produkcji i obsłudze odwiertów naftowych i gazowych powszechnie stosuje się szereg inhibitorów, takich jak inhibitory korozji stosowane w procesach zakwaszania w celu zapobiegania uszkodzeniom elementów odwiertu oraz inhibitory stosowane podczas produkcji w celu kontrolowania wpływu siarkowodoru [H2S].

Iniekcja chemiczna

Ogólny termin określający procesy wtrysku, które wykorzystują specjalne roztwory chemiczne w celu poprawy wydobycia ropy, usunięcia uszkodzeń formacji, oczyszczenia zablokowanych perforacji lub warstw formacji, zmniejszenia lub zahamowania korozji, ulepszenia ropy naftowej lub rozwiązania problemów związanych z zapewnieniem przepływu ropy naftowej.Iniekcję można podawać w sposób ciągły, partiami, do dołków do wstrzykiwania lub okresowo do dołków produkcyjnych.


Czas postu: 27-04-2022